Het is zo’n beetje het enige waar we niemand de schuld van kunnen geven.
Juist het weer, het is zo’n beetje het enige waar we niemand de schuld van kunnen geven. Gelukkig maar anders zou dat een veel gebruikt onderwerp zijn van ruzies.
Klaar met de winter.
Ik weet niet hoe het met jullie zit, maar ik ben wel klaar met het weer van deze winter. Wat een balleweer. Regende het eens niet, dan was het snijdend koud of trok er een storm over het land heen. Het ene moment is het 14 graden begin februari, het andere moment is het gevoelstemperatuur -15,3 graden eind februari. De verharing bij veel paarden is volop aan de gang, dus ik wil voorjaar! Ook heb ik op social media al pasgeboren veulens en lammetjes gezien. Veel te koud voor het jonge spul.
Er komt beter weer aan!
Terwijl ik in de auto onderweg naar stal ben, hoor ik op de radio dat het morgen 11 graden kan worden! Heerlijk maar ik kan het me niet voorstellen. Gekleed in mijn thermokleding met daarover een aantal lagen kleden gewapend tegen de kou die me te wachten staat maak ik een mantra morgen wordt het 11 graden. Ik geloof het nog niet helemaal. Maar van de week vertelde iemand mij ook al, let op binnen nu en 2 à 3 weken is het 20 graden. Dat was vorig jaar zo bleek uit zijn weerdagboek dat hij bijhoudt voor zijn verkoop van ijsjes. Ik ben er klaar voor, laat die 20 graden maar komen. Ik heb hem wel gezegd, dat als dit niet zo blijkt te zijn, ik hem hiervan de schuld ga geven.
Die gure droge koude lucht.
De kou werd veroorzaakt door een gure koude lucht. Dit heeft als resultaat dat we statisch kunnen worden. Wat we nog nooit eerder meegemaakt hadden, dat een pony een schok kreeg toen het wilde drinken uit haar waterbak. De pony kwam met haar voorpluk tegen de aluminium beschermkoof aan en kreeg een schok waardoor ze achteruit deinsde. Gelukkig was de eigenaresse erbij en zag ze het gebeuren. Ze heeft het opgelost door de voorpluk in te vlechten en daarna zijn we gaan werken aan het vertrouwen om ze de pony weer uit haar waterbak te laten drinken.
Voorbereid op het koude weer.
Veel paardeneigenaren waren goed voorbereid op het koude weer. Ik heb ik weet niet hoeveel oproepen gezien voor extra dekens, super dikke dekens omdat het koud ging worden. Paarden hebben het veel minder snel koud dan wij mensen. Ik zag bevroren snuitjes langs komen op social media. Dat vinden paarden dan weer wel minder prettig. Net als hard werken in die droge koude lucht. Bij ons op stal hadden we alles gebarricadeerd omdat de wind precies op de stal stond. Kachels moesten wat warme lucht in de stal brengen. Helaas hadden we toch 2 ochtenden bevroren waterbakken. Dankzij veelvuldig harken van de bodem, is onze longeerbak in goede staat gebleven. Maar alsjeblieft ik kan geen hark meer zien.
Ik ben er zo klaar mee.
Toen ik vanmorgen naar buiten keek riep ik, ik ben hier zo klaar mee. Een oud gezegde luidt maart roert nog wel eens zijn staart. Nou dat is gebleken. Vanmorgen werden we getrakteerd op opnieuw een laag sneeuw. Volgens mij was mijn hond, Zen – Chy daar wel blij mee.
