Vrijwilligers worden niet betaald, niet omdat ze dat niet verdienen, maar simpelweg omdat ze onbetaalbaar zijn, het kan zo op een tegel geprint worden.
In bijna alle takken van de paardensport zijn we afhankelijk van vrijwilligers. Wie zorgt ervoor dat de bak van de rijvereniging gesleept wordt? Wie leegt de kruiwagen met mest die bij de rijbak staat? Wie doet alle kleine klusjes rondom de stal? Meestal de vrijwilliger. Iemand met tijd over, interesse in de paardensport en een stel handige handen.
Vrijwilligers doen meer dan klusjes.
Een menner kan niet eens het paard voor de wagen spannen, zonder hulp! Een menner heeft altijd een groom nodig. Helpen met inspannen maar ook bij het paard blijven bij het op – en afstijgen van de bok behoort tot de taak. Als de vrijwilliger gevraagd wordt om een proef voor te lezen tijdens een dressuurwedstrijd, moet deze ook nog eens in tenue achter op de wagen. Bij de dressuur wordt er vaak gevraagd of iemand de proef wil voorlezen, bij het springen gaat er iemand mee om te helpen bij het springmateriaal tijdens het inspringen. Er zijn ruiters die vragen voor meer hulp bij hun wedstrijd, dit is ook allemaal vrijwilligerswerk.
Officials zijn ook vrijwilliger!
KNHS officials zijn ook vrijwilliger maar deze ontvangen een vergoeding voor hun diensten. In de vrije tijd volgt de official de verplichte bijscholingen om aan de licentieplicht te voldoen. Official is alles behalve een goed betaalde taak, recentelijk werd het tijdens een bijscholing jodenfooi genoemd…… Voorbeeld van afgelopen weekend. Om 10:30 start mijn rubriek, dan moet ik er om 10:00 uur zijn dus ik vertrek om 09:25 uur van huis (deze was lekker dichtbij). Om 16:15 uur ben ik thuis. Ik heb zelfs fooi gekregen van de organisatie en welgeteld € 40,00 ontvangen. Gelukkig kreeg in ook nog een goed gevulde goodiebag met zelf een stalplaat cadeau.
De wedstrijdorganisatie.
De meeste uren aan vrijwilligerswerk in de paardensport worden toch echt gemaakt door de mensen van het wedstrijdsecretariaat. 2 x per jaar moeten zij data bepalen en vastleggen voor de wedstrijden, juryleden regelen, de benodigde vrijwilligers voor de wedstrijddag zelf, inschrijvingen verwerken en deze tot startlijsten verwerken. Tegenwoordig gaan de inschrijvingen digitaal, wat het werk allemaal een stuk eenvoudiger zou moeten maken. Integendeel, oké het werk is wel eenvoudiger geworden maar de wensen die bij de inschrijvingen toegevoegd worden zijn aanzienlijk toegenomen.
Puzzelen.
Om aan de wensen van deelnemers en officials te voldoen is het vaak een hele puzzel om de startlijst rond te krijgen. Veel verenigingen publiceren de voorlopige startlijst vanaf een week voor wedstrijddatum. Dat levert vaak weer een vloedgolf van ongenoegen en eisen op. Maar ook stelt het deelnemers in de gelegenheid om zich af te melden indien zij toch niet kunnen deelnemen, zo kan het zijn dat de definitieve startlijst afwijkt van de voorlopige lijst. Tot 24 uur voor aanvang van de wedstrijd mag de startlijst aangepast worden, daarna niet meer.
Present.
De mensen van het wedstrijdsecretariaat zijn als 1ste op de wedstrijddag present en gaan als laatste weer naar huis. Zij hebben dan vaak al een intensieve week met veel mailverkeer e.d. achter de rug. Kortom deze mensen hebben al de nodige tijd en energie gestoken in het organiseren van de wedstrijd. Wat er bijna bij elke wedstrijd gebeurd, is dat ruiters na het rijden van hun proeven direct willen weten hoe laat de prijsuitreiking is. Sommige ruiters zijn zo nieuwsgierig naar hun punten dat ze verveeld blijven doorzeuren.
De uitslag.
De uitslag kan pas opgemaakt worden nadat alle protocollen opgemaakt zijn en verwerkt in het programma concours. Dit kost vaak even tijd, die tijd duurt niet lang. Over het algemeen hebben deze vrijwilligers alles in orde gemaakt als de laatste deelnemer van de rubriek van start gaat zodat zij daarna slechts 1 protocol hoeven in te kloppen. Na de prijsuitreiking snelt de deelnemer naar huis want dan heb je nog wat aan je dag. Het wedstrijdsecretariaat en de official maken het rapport op, tekenen uitslaglijsten en wachten op eventuele vragen van deelnemers. De official mag een half uur na de prijsuitreiking vertrekken, het secretariaat maakt zich op voor de middagrubriek.
Moraal van het verhaal.
Vrijwilligers en dan in mijn beleving met name de mensen die keihard werken op het wedstrijdsecretariaat worden ondergewaardeerd! Wat deze mensen doen voor een vereniging is niet in geld uit te drukken. Spreek een keer je waardering uit, bewaar eens je geduld, pas je eens aan. Niets is leuker dan te horen dat deelnemers waarderen wat je doet.
Vrijwilligers, ze worden niet betaald niet omdat ze dat niet verdienen, maar omdat ze onbetaalbaar zijn.
