Uit elkaar, het is over en uit!!
Na 18 jaar heb ik het besluit genomen om uit elkaar te gaan. We hebben het lang genoeg geprobeerd maar eigenlijk wisten we allebei al vanaf het begin dat dit niet ging werken.
De eerste afspraak.
Op onze 1ste afspraak liet je me al zitten. Je kwam gewoon niet opdagen. Uren laten belde je me, een mobiele telefoon had je niet, navigatiesystemen bestonden nog niet en je excuses was dat je het niet had kunnen vinden. Ik besloot toen om je een 2e kans te geven, want iedereen verdiend een 2e kans. Deze keer kwam je wel maar veel te laat.
En zo bleef het tijdens onze relatie, die 18 jaar heeft geduurd. Te laat komen op onze afspraakjes, onduidelijke afspraken maken, het toppunt was dat ik je heel lang niet zag, je de afspraakjes telkens verzette om een vage reden en toen we elkaar eindelijk weer zagen was het allemaal ook weer oké en maakte je me gelukkig.
Totdat je me onlangs opnieuw liet zitten, onze afspraken opnieuw niet nakwam. Voor mij was dat het punt om te besluiten dat we uit elkaar moeten gaan. Dus ik maakte er aan de telefoon via je assistente een einde aan.
Hoe nu verder?
En nu…. Nu zitten Zorro en ik zonder zadelmaker. Ik vertrouwde mijn zadelmaker blindelings, alle dingetjes praatte hij altijd weer goed en dat gaf me dan opnieuw weer wat vertrouwen maar nu was voor mij de maat vol en heb ik er een punt achter gezet. Over zijn werk ben ik altijd tevreden geweest laat dat duidelijk zijn. Ik was een goede klant voor hem! Meerdere nieuwe zadels werden door mij aangeschaft. Hoofdstellen op maat besteld, bijpassende lederen singels en natuurlijk beugelhoesjes.
Stom? Misschien wel…. maar wat ik hierboven beschrijf is slechts een stukje van al mijn teleurstellingen die hij mij bezorgd heeft. Over mijn harnachement ben ik uiterst tevreden alleen de controlebeurten zal voortaan door een ander zijn rekening komen. Nu moet ik op zoek via een datingbureau naar een nieuwe zadelmaker die mijn vertrouwen gaat winnen en met mij en Zorro een relatie wil beginnen.
