Onze hersenen houden van nieuwe dingen. Dan heb ik het niet perse over de hersenen van een paardensporter maar over de hersenen van ieder mens.

Nieuwe dingen zijn heel goed voor het brein.

Door nieuwe dingen aan ons brein te geven, trainen we onbewust het vermogen van onze hersenen. Eigenlijk houden nieuwe dingen ons brein in vorm. Tot en met ons 30ste levensjaar zijn onze hersenen volop in ontwikkeling. Daarna neemt dit vermogen af. Maar door continu nieuwe prikkels te geven aan ons brein houden we onze hersenen in goede gezondheid.

Puzzelstukje

Hersenen houden van moeilijk.

De hersenen begrijpen, is nog steeds heel moeilijk. De laatste maanden heb ik mij enorm verdiept in het menselijk brein en dan met name de gevolgen van Niet Aangeboren Hersenletsel. Hersenen zijn in staat om continu nieuwe verbindingen te maken, hiervoor is elasticiteit nodig. Elasticiteit kun je actief houden door moeilijke dingen te doen, want daar houden onze hersenen van. De boodschap ‘doe uitdagende nieuwe dingen die moeite kosten’ is in elke levensfase belangrijk, maar zeker als je ouder wordt.

Onze hersenen houden van nieuwe dingen.

Wie houdt er nou niet van, nieuwe dingen? Dat gevoel als je de ruitersportzaak uitloopt en je eindelijk dat mooie dekje hebt gekocht wat je al zo lang wilde hebben, daar wordt je gelukkig van hé. Of die clinic rijden bij dat nieuwe aanstormende talent uit jouw discipline, vanaf het moment dat het bekend werd, werd je daar al gelukkig van. Maar toen jij dit in al je enthousiasme aan je stalgenoot vertelde en zij reageerde, neusophalend, dat diegene helemaal niet goed les kan geven, of je wel eens hebt gezien op Instagram dat alle paarden daar in de krul getrokken worden, verdwijnt je enthousiasme en begin je aan jezelf te twijfelen.

Onze hersenen houden van nieuwe dingen

Weerstand bestaat niet.

Je wilde iets nieuws proberen en je merkt dus dat je omgeving er niet warm voor loopt. Je voelt weerstand. Maar weet je, weerstand bestaat niet. Een verandering brengt onzekerheid en gewenning met zich mee en de mensen in jouw omgeving hebben daar dus moeite mee. Zij willen misschien helemaal niet dat jij bij die ruiter gaat lessen, want misschien vinden ze je wel niet goed genoeg of gunnen ze je dit niet. Of misschien kennen ze die ruiter helemaal niet en hebben ze geen idee wat die ruiter doet. Ergens in elk paardenmeisje schuilt namelijk ook een beetje een boer en wat boer niet kent ?….

Toon ballen.

Elke ruiter die bij mij een afspraak maakt om te rijden met de Franklin ballen hoort van mij, wat goed dat jij de ballen hebt om jezelf en je paard dit cadeau te doen. Want ondanks dat onze hersenen van nieuwe dingen houden, geldt ook, wat de boer niet kent vreet hij niet. Mensen oordelen, het is gewoon op een bal zitten daarvoor heb je toch geen speciaal opgeleide coach voor nodig? De vooroordelen zullen je ongetwijfeld naar de oren vliegen. Maar jij toont ballen om jezelf en uiteindelijk ook je paard zo’n training cadeau te doen. Omdat de ballen je tijdens de les helpen, de juiste bewegingen te maken, weten je hersenen waar ze geweest zijn en kunnen ze dat aan je lichaam vertellen, zodra de ballen weggehaald zijn. Want onze hersenen houden van nieuwe dingen en nieuwe dingen sla je nu eenmaal makkelijk op. En door nieuwe dingen te doen houden we ook nog eens ons brein gezond.